هفتاد و یک

خیلی عجیب نیست که آدم هر زمان که بخواد میتونه خودشو بکشه؟ داشتم بهش فکر میکردم و دیدم چه عجیبه‌. هر زمان. اونقدر عجیبه واسم که انگار اولین ‌باره متوجه‌اش شدم. بعدتر داشتم به این فکر میکردم سی بسته ملاتونین دارم. بعدتر ذهنم پرواز کرد که من نباشم چی میشه؟ هیچی نمیشه ولی به آدم‌هایی فکر کردم که دوسشون دارم، به کلاس‌هایی که ثبت نام کردم، به خواهرم. بعد داشتم فکر میکردم کاش به آذینی که پسورد گوشیمو میدونه بگم وقتی نبودم نزنه لو بده همه چیزو. کاش بذارن بمونه واسه خودش همینطور. بعد حس کردم چه به هیچ‌چیز وصل نیستم، چه رهام. چی بود این زندگی؟