هشتاد و هفت.

خیالتو میذارم جایی که دستم بهش نرسه اما نمیتونم بندازمش دور. نباید هم اینو بخوام از خودم. حتی تو این روزهای شلوغ هم خیالت یه گوشه‌ی دلم هس. امروز که لابه‌لا زمزمه کردم هرگز به تو دستم نرسد ماه بلندم، یه لحظه مکث کردم. که واقعا؟ هرگز دستم نرسد؟ فکر میکنم اینطوری نیس. این نیس تهش. یه چیزی بم میگه این نیس تهش.