ارمغان تاریکی تو گوشمه و به این فکر میکنم چرا این عادت گریه‌ی شبونه رو فراموش کرده بودم؟ آدم سبک میشه، شفاف میشه دوباره میتونه از نو شروع کنه.
به قول این دیگه لازم نیس آدم از زخم پنهانش بمیره. یه دور نمک میپاشی روش خوب زنده میشه و میاد رو گریه‌هاتو واسش میکنی و تموم که شد برمیگردونیش سرجاش.
پ.ن: اونقدر که این روزا فاز مست کردن، مست سگ شدن دارم هیچوقت نداشتم!
- ۹۹/۰۹/۲۸